Francesco Merlini
THE FLOOD
eng
“Tragedy in classical theory is supposed to inspire both pity and terror, but the daily horror and violence of world news often leave us struggling to produce those responses. No one can really feel on cue the emotions apparently required of us by a daily news stream of anniversaries of bombings and economies on the brink. But a hippo being shot with a tranquilizer dart in a flooded city street is another matter entirely.”
– Jonathan Jones
THE FLOOD
Late on 13 June 2015 heavy rainfalls hit Tbilisi and the nearby areas. When people woke up in the morning 19 people would be dead, many families made homeless, a zoo destroyed and a city in shock. A landslide was released above the village of Akhaldaba, about 20 km southwest of Tbilisi. The landslide, carrying 1 million m3 of land, mud, and trees, moved down into Tbilisi and dammed up the Vere river at two points, first at a 10m wide channel at Tamarashvili Street and then at a channel under Heroes’s Square, a major traffic hub. The resulting flood inflicted severe damage especially on the Tbilisi Zoo; The city briefly became a wilderness full of dangerous beasts.
The zoo lost more than 300 animals, nearly half of its inhabitants: the majority were killed by flooding. Several survivors—a hippopotamus, big cats, wolves, bears, and hyenas—escaped from destroyed pens and cages to the streets of Tbilisi and a police unit was employed to round them up. Some were killed, others were recaptured and brought back to the zoo. The media ran footage showing the hippopotamus making its way to flooded Heroes’ Square, one of Tbilisi’s major roadway hubs, where it was subdued with a tranquilizer dart. On 17 June a white tiger remaining on the loose attacked and mortally wounded a man in a storehouse near the zoo. The animal was eventually shot dead by the police. An African penguin was found at the Red Bridge border crossing with Azerbaijan, having swum some 60 km south from Tbilisi.
Many Georgians condemned the foreign media’s focus on the zoo and their indifference to the stories of the human victims. Catholicos Patriarch Ilia II, an influential head of the Georgian Orthodox Church, in his Sunday sermon, blamed the floods on the “sin” of the former Communist regime which, he said, built the zoo in its current location using money raised from destroying churches and melting down their bells. The causes of such a disaster, more realistically, can be found in the lack of water holding capacity along the rivers course due to deforestation, Soviet-era infrastructure, poor maintenance, weak planning controls and extensive and often illegal development that impacted the riverbed.
This project brought me to photograph the zoo and the animals that survived, the place where the new park will be built, the valley where the Vere river flows, the spot where the landslide originated and some of the places where the topic of old infrastructures and of illegal residential development are more evident. Later I decided to enlarge my photographic research. There is nothing fictional in my narration but starting from the objective reality of the event, I decided to include also my subjective reading of the city, a reading that includes also other elements that speak of the past, the present and maybe the future of this country, its society and that maybe can explain why a catastrophe like this happened.
gr
“Η τραγωδία στην κλασική θεωρία υποτίθεται ότι εμπνέει τόσο τον οίκτο όσο και τον τρόμο, αλλά η καθημερινή φρίκη και βία των παγκόσμιων ειδήσεων, συχνά μας αφήνει να αγωνιζόμαστε να παράγουμε αυτές τις αποκρίσεις. Κανείς δεν μπορεί πραγματικά να νιώσει τα συναισθήματα, που προφανώς απαιτούνται, εν μέσω μιας καθημερινής ροής ειδήσεων με επετείους βομβαρδισμών και οικονομίες στο χείλος του γκρεμού. Αλλά, ένας ιπποπόταμος που πυροβολείται με ένα βελάκι ηρεμιστικού σε έναν πλημμυρισμένο δρόμο της πόλης είναι εντελώς άλλο θέμα.”
– Jonathan Jones
Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ
Το βράδυ της 13ης Ιουνίου 2015, ισχυρές βροχοπτώσεις έπληξαν την Τιφλίδα και τις κοντινές περιοχές. Όταν οι άνθρωποι ξυπνήσαν το επόμενο πρωί 19 θα ήταν νεκροί, πολλές οικογένειες έμειναν άστεγες, ένας ζωολογικός κήπος καταστράφηκε και μια πόλη σε κατάσταση σοκ. Μια κατολίσθηση σημειώθηκε πάνω από το χωριό Akhaldaba, περίπου 20 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τιφλίδας. Η κατολίσθηση, μεταφέροντας 1 εκατομμύριο m3 γης, λάσπης και δέντρων, κινήθηκε προς την Τιφλίδα και έφραξε τον ποταμό Vere σε δύο σημεία, πρώτα σε ένα κανάλι πλάτους 10 μέτρων στην οδό Tamarashvili και στη συνέχεια σε ένα κανάλι κάτω από την πλατεία Ηρώων, έναν σημαντικό κόμβο κυκλοφορίας. Η πλημμύρα που προκλήθηκε προκάλεσε σοβαρές ζημιές ειδικά στον ζωολογικό κήπο της Τιφλίδας. Η πόλη έγινε για λίγο μια ερημιά γεμάτη επικίνδυνα θηρία.
Ο ζωολογικός κήπος έχασε περισσότερα από 300 ζώα, σχεδόν τους μισούς κατοίκους του: η πλειοψηφία σκοτώθηκε από πλημμύρες. Αρκετοί επιζώντες –ένας ιπποπόταμος, μεγάλα αιλουροειδή, λύκοι, αρκούδες και ύαινες– δραπέτευσαν από τα κατεστραμμένα μαντριά και κλουβιά στους δρόμους της Τιφλίδας, και μια αστυνομική μονάδα επιστρατεύτηκε για να τα περισυλλέξει. Κάποια σκοτώθηκαν, άλλα συνελήφθησαν εκ νέου και μεταφέρθηκαν πίσω στο ζωολογικό κήπο. Τα μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν πλάνα που έδειχναν τον ιπποπόταμο να κατευθύνεται προς την πλημμυρισμένη πλατεία Ηρώων, έναν από τους σημαντικότερους οδικούς κόμβους της Τιφλίδας, όπου κατευνάστηκε με ένα ηρεμιστικό βελάκι. Στις 17 Ιουνίου μια λευκή τίγρη που παρέμενε ελεύθερη επιτέθηκε και τραυμάτισε θανάσιμα έναν άνδρα σε μια αποθήκη κοντά στο ζωολογικό κήπο. Το ζώο τελικά πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από την αστυνομία. Ένας αφρικανικός πιγκουίνος βρέθηκε στο συνοριακό πέρασμα της Κόκκινης Γέφυρας με το Αζερμπαϊτζάν, έχοντας μετακινηθεί περίπου 60 χιλιόμετρα νότια από την Τιφλίδα.
Πολλοί Γεωργιανοί καταδίκασαν την εστίαση των ξένων μέσων ενημέρωσης στον ζωολογικό κήπο και την αδιαφορία τους για τις ιστορίες των ανθρώπινων θυμάτων. Ο Καθολικός Πατριάρχης Ηλίας Β’, επικεφαλής της Γεωργιανής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στο κυριακάτικο κήρυγμά του, αναφέρθηκε τις πλημμύρες ως «αμαρτία» του πρώην κομμουνιστικού καθεστώτος που, όπως είπε, έχτισε τον ζωολογικό κήπο στη σημερινή του θέση χρησιμοποιώντας χρήματα που συγκεντρώθηκαν από την καταστροφή εκκλησιών και το λιώσιμο των καμπανών τους. Πιο ρεαλιστικά, τα αίτια μιας τέτοιας καταστροφής μπορούν να εντοπιστούν στην έλλειψη ικανότητας συγκράτησης νερού κατά μήκος της ροής των ποταμών λόγω αποψίλωσης, των υποδομών της σοβιετικής εποχής, της κακής συντήρησης, του αδύναμου σχεδιασμού και της εκτεταμένης και συχνά παράνομης ανάπτυξης που επηρέασε την κοίτη του ποταμού.
Σ’ αυτό το project οδηγήθηκα να φωτογραφίσω τον ζωολογικό κήπο και τα ζώα που επέζησαν, τον τόπο όπου θα κατασκευαστεί το νέο πάρκο, την κοιλάδα όπου ρέει ο ποταμός Vere, το σημείο όπου προήλθε η κατολίσθηση και μερικά από τα μέρη όπου το θέμα των παλαιών υποδομών και της παράνομης οικιστικής ανάπτυξης είναι πιο εμφανές. Αργότερα αποφάσισα να επεκτείνω τη φωτογραφική μου έρευνα. Δεν υπάρχει τίποτα φανταστικό στην αφήγησή μου, αλλά ξεκινώντας από την αντικειμενική πραγματικότητα του γεγονότος, αποφάσισα να συμπεριλάβω και την υποκειμενική μου ανάγνωση της πόλης, μια ανάγνωση που περιλαμβάνει και άλλα στοιχεία που μιλούν για το παρελθόν, το παρόν και ίσως το μέλλον αυτής της χώρας, της κοινωνίας της και που ίσως μπορεί να εξηγήσει γιατί συνέβη μια τέτοια καταστροφή.
The Flood
Merlini uses the photographic medium to transform reality into what seems fantastic. Creating metaphors and symbolisms. Making photographs look surreal and suspended between perception and meaning.
With ‘The Flood’, the photographer attempts to dare the viewer’s self-confidence. Making them read this story from a new point of view.
Ο Merlini χρησιμοποιεί το φωτογραφικό μέσο για να μεταμορφώσει την πραγματικότητα σε κάτι που φαίνεται φανταστικό, δημιουργώντας μεταφορές και συμβολισμούς. Κάνοντας τις φωτογραφίες του να φαίνονται σουρεαλιστικές και αιωρούμενες μεταξύ αντίληψης και νοήματος.
Με το «The Flood» ο φωτογράφος επιχειρεί να προκαλέσει την αυτοπεποίθηση του θεατή. Κάνοντάς τον να διαβάσει την ιστορία από μια νέα οπτική γωνία.
Francesco was born in Aosta, Italy, in 1986 and he’s based in Milan. After a bachelor’s degree in industrial design at the Politecnico University of Milan, he completely devoted himself to photography. He works on documentary long-term projects. Always looking for a point of contact between his photojournalistic background and a strong interest in metaphors and symbolism.
In 2016 he was selected by the British Journal of Photography for ‘The Talent Issue: Ones to Watch’. In 2020, Francesco was shortlisted for the “Prix HSBC pour la Photographie”. In 2021, he’s been one of the nominees for the Leica Oskar Barnack Award.
Merlini has been exhibited worldwide in collective and solo exhibitions. And his pictures have been published on Italian and international outlets as Washington Post, Financial Times, Le Monde, L’Espresso, Internazionale, Corriere della Sera, D. La Repubblica, Sette, Wired, Gq, Die Welt, La Stampa, Rolling Stone.
Ο Francesco γεννήθηκε στην Αόστα της Ιταλίας το 1986 και εδρεύει στο Μιλάνο. Μετά από ένα πτυχίο στο βιομηχανικό σχέδιο στο Politecnico University του Μιλάνου, αφοσιώθηκε πλήρως στη φωτογραφία. Εργάζεται σε μακροπρόθεσμα έργα ντοκιμαντέρ. Αναζητώντας πάντα ένα σημείο επαφής ανάμεσα στο φωτορεπορτάζ του και το έντονο ενδιαφέρον για τις μεταφορές και τους συμβολισμούς.
Το 2016 επιλέχθηκε από το British Journal of Photography για το «The Talent Issue: Ones to Watch». Το 2020, ο Francesco προκρίθηκε για το «Prix HSBC pour la Photographie». Το 2021, ήταν ένας από τους υποψήφιους για το βραβείο Leica Oskar Barnack.
Ο Merlini έχει εκθέσει παγκοσμίως σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε ιταλικά και διεθνή μέσα όπως Washington Post, Financial Times, Le Monde, L’Espresso, Internazionale, Corriere della Sera, D. La Repubblica, Sette, Wired, Gq, Die Welt, La Stampa, Rolling Stone ..
