LAURA STEVENS | Tu oublieras aussi

Galerie Miranda is delighted to present the second solo exhibition by artist Laura Stevens, entitled Tu oublieras aussi (You will also forget).

One of France’s most solicited portrait photographers, in her personal projects Stevens explores a resolutely feminine and contemporary point of view of the private sphere, questioning notions of desire, the passing of time, solitude and loss, the connection between the artist and her subject. For her first exhibition at Galerie Miranda, Corps d'hommes (2020), Stevens presented her perspective on the male nude, photographed in the private space of her Paris apartment bedroom. For this second exhibition, she pursues her questioning of the intimate sphere but this time considers two bodies, lovers, and what binds them, asking herself the question of the memory of desire and how to represent it.

Until now, the history of erotic photography has largely been written by and for men (Araki, Newton, Molinier, Mapplethorpe…), for the most part with explicit and performative images within a dominant-dominated framework. Several women photographers have made a mark in this territory but in general with a transgressive or militant posture (Krull, Natalia L, Ionesco, Cahun) that doesn’t fundamentally offer an alternative to the status quo. Fortunately, the list is longer of landmark women artists in other fields of photography - documentary, conceptual and experimental.

Confronted by the weight of these historical signatures, Laura Stevens quietly follows her own path, one that is feminine, free and egalitarian. In the tradition of Anglo-Saxon women photographers of the private sphere, such as Jo Ann Callis, Nan Goldin, Lise Sarfati and Mona Kuhn, Laura Stevens proposes a sensual and considered universe in color with compositions whose hushed ambiance betray an emotional and erotic tension. Her cinematographic images express the interstices of desire, unfinished moments. The new exhibition at Galerie Miranda is thus conceived like a series of film stills, fragmented memories of a precise moment, real or dreamed: a place, a gesture, a shaft of light, a movement. Nature is present, reminding us of our infinite smallness. Bodies are shown simply; desire is everywhere yet invisible.

As she left Casanova once and for all, Henriette, his great love, scratched on a carriage window with a diamond ring the phrase "Tu oublieras aussi" (You will also forget). Tattooed on the arm of Laura Stevens’ lover, the phrase reminds her of the essential paradox of desire: both written on our skin and destined to be forgotten.

Artist biography

Laura Stevens (British, b. 1977) is a photographer based in Paris. Stevens’ practice lies at the intersection of the female gaze and the personal. Beginning autobiographically, her reflections are translated through the direct act of looking, using figurative and landscape subjects to create still and moving images imbued with a distinct visual tension. She explores the notion of the private space and the interdependency between emotions and environmental surroundings. The relationship between the artist and subject matter is central to her work, using this connection to create studies on solitude, intimacy, loss and longing.

Her work has been shown in museums, galleries and festivals internationally and has received many distinctions including that of finalist of the Prix HSBC pour la Photographie in 2019. Her photographs have been published by the British Journal of Photography, Wired, Variety, The Times Magazine, The Washington Post, Libération and Télérama. She received her BA from the Leeds Metropolitan University and her MA from the University of Brighton.

Η Galerie Miranda παρουσιάζει με χαρά τη δεύτερη ατομική έκθεση της καλλιτέχνιδας Laura Stevens, με τίτλο Tu oublieras aussi (Θα ξεχάσεις κι εσύ).

Μία από τις πιο περιζήτητες φωτογράφους πορτρέτων της Γαλλίας, στα προσωπικά της έργα, η Stevens διερευνά μια αποφασιστικά θηλυκή και σύγχρονη οπτική της ιδιωτικής σφαίρας, αμφισβητώντας τις έννοιες της επιθυμίας, του περάσματος του χρόνου, της μοναξιάς και της απώλειας, τη σύνδεση της καλλιτέχνιδας με το θέμα της. Στην πρώτη της έκθεση στην Galerie Miranda, Corps d'hommes (2020), η Stevens παρουσίασε την άποψή της για το ανδρικό γυμνό, φωνογραφημένο στον ιδιωτικό χώρο του υπνοδωματίου του διαμερίσματός της στο Παρίσι. Για αυτή τη δεύτερη έκθεση, συνεχίζει την αμφισβήτηση της οικείας σφαίρας, αλλά αυτή τη φορά εξετάζει δύο σώματα, τους εραστές και τι τους δένει, θέτοντας στον εαυτό της το ερώτημα για τη μνήμη της επιθυμίας, και πώς να την αναπαραστήσει.

Μέχρι τώρα, η ιστορία της ερωτικής φωτογραφίας γράφτηκε σε μεγάλο βαθμό από και για άνδρες (Araki, Newton, Molinier, Mapplethorpe …), ως επί το πλείστον με σαφείς και παραστατικές εικόνες μέσα σε ένα κυρίαρχο πλαίσιο. Αρκετές γυναίκες φωτογράφοι έχουν αφήσει το στίγμα τους σ’ αυτό το πεδίο, αλλά γενικά με μια παραβατική ή μαχητική στάση (Krull, Natalia L, Ionesco, Cahun), που δεν προσφέρει ουσιαστικά μια εναλλακτική λύση στο status quo. Ευτυχώς, ο κατάλογος είναι μεγαλύτερος με γυναίκες καλλιτέχνες-ορόσημα σε άλλους τομείς της φωτογραφίας - ντοκιμαντέρ, εννοιολογικό και πειραματικό.

Αντιμέτωπη με το βάρος αυτών των ιστορικών υπογραφών, η Laura Stevens ακολουθεί αθόρυβα το δικό της μονοπάτι, θηλυκό, ελεύθερο και ισότιμο. Ακολουθώντας την παράδοση των αγγλοσαξόνων γυναικών φωτογράφων της ιδιωτικότητας, όπως η Jo Ann Callis, η Nan Goldin, η Lise Sarfati και η Mona Kuhn, η Laura Stevens προτείνει ένα αισθησιακό και μελετημένο σύμπαν με χρώμα και συνθέσεις των οποίων η σιωπηλή ατμόσφαιρα προδίδει μια συναισθηματική και ερωτική ένταση. Οι κινηματογραφικές εικόνες της εκφράζουν τα διάκενα της επιθυμίας και τις ημιτελείς στιγμές. Η νέα έκθεση της στην Galerie Miranda γίνεται αντιληπτή σαν μια σειρά από κινηματογραφικά στιγμιότυπα, κατακερματισμένες μνήμες μιας συγκεκριμένης στιγμής, πραγματικής ή ονειρικής: ενός τόπου, μιας χειρονομίας, μιας κίνησης. Η φύση είναι παρούσα, υπενθυμίζοντάς μας την άπειρη μικρότητά μας. Τα σώματα εμφανίζονται απλά. Η επιθυμία είναι παντού αλλά αόρατη.

Βιογραφικό 

Η Laura Stevens (Βρετανίδα, γενν. 1977) είναι φωτογράφος με έδρα το Παρίσι. Η πρακτική της Stevens βρίσκεται στη διασταύρωση του γυναικείου βλέμματος και του προσωπικού. Ξεκινώντας αυτοβιογραφικά, οι αντανακλάσεις της μεταφράζονται μέσα από την άμεση πράξη της παρατήρησης, χρησιμοποιώντας θέματα μεταφορικά και θέματα τοπίου για να δημιουργήσουν ακίνητες και κινούμενες εικόνες διαποτισμένες με μια ξεχωριστή οπτική ένταση. Διερευνά την έννοια του ιδιωτικού χώρου και την αλληλεξάρτηση μεταξύ συναισθημάτων και περιβαλλοντικού περιβάλλοντος. Η σχέση της καλλιτέχνιδας με το θέμα της είναι κεντρική στο έργο της, και χρησιμοποιεί αυτή τη σύνδεση για να δημιουργήσει μελέτες για τη μοναξιά, την οικειότητα, την απώλεια και τη λαχτάρα.

Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε μουσεία, γκαλερί και φεστιβάλ διεθνώς και έχει λάβει πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένης αυτής της φιναλίστ του Prix HSBC pour la Photographie το 2019. Οι φωτογραφίες της έχουν δημοσιευτεί από το British Journal of Photography, Wired, Variety, The Times Magazine , The Washington Post, Libération και Télérama. Έλαβε το πτυχίο της από το Leeds Metropolitan University και το μεταπτυχιακό της από το Πανεπιστήμιο του Μπράιτον.